Ψυχοθεραπεία και το ξεκίνημα της
Πριν από λίγο με κάλεσε μία κυρία για να κλείσει μία συνάντηση ζεύγους για να έρθει με το σύζυγό της. Γρήγορα αναρωτήθηκα αν ο ίδιος επιθυμεί, αν το έχουν συζητήσει δηλαδή. “Μέχρι να έρθει το ραντεβού μας θα τον έχω πείσει”, μου απάντησε. Και αυτό που μου ήρθε στο νου είναι το ξεκίνημα της ψυχοθεραπείας. Υπάρχει άραγε σωστός κι ενδεδειγμένος τρόπος;
Το σίγουρο -και σχετικά προφανές- είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να έχει ένα κίνητρο για να εμπλακεί στην διαδικασία της ψυχοθεραπείας. Να έχει βρει, δηλαδή, σε αυτήν κάποιο προσωπικό νόημα. Υπάρχουν άνθρωποι που επεξεργάζονται καιρό να έρθουν σε επαφή με κάποιον ψυχοθεραπευτή. Και άλλοι που είναι πιο παρορμητικοί. Συχνά, η πρώτη κατηγορία είναι και αυτή που είναι πιο πιθανό να δεσμευτεί στη διαδικασία. Ο λόγος είναι ότι έχουν εξετάσει πιο προσεκτικά τους λόγους που θέλουν να εμπλακούν σε κάτι τέτοιο και το κάνουν με μεγαλύτερη ευθύνη.
Αυτό σημαίνει ότι κάποιος πιο παρορμητικός δε θα κερδίσει από την ψυχοθεραπεία; Επουδενί. Συχνά η μία και μόνο συνάντηση μπορεί να είναι διαφωτιστική ή -ακόμα και- θεραπευτική. Μπορεί να λειτουργήσει μικρό σοκ και ο άνθρωπος φεύγοντας να έχει, κατά κάποιον τρόπο, μετακινηθεί.
Πώς να επιλέξω τον πιο κατάλληλο ψυχοθεραπευτή;
Πώς μπορεί να διαλέξει όμως κάποιος τον “κατάλληλο ειδικό”; Πολλές φορές οι άνθρωποι, από τηλεφώνου, μου αναφέρουν αιτήματα όπως: “δεν είμαι καλά στη σχέση μου” ή “τον τελευταίο καιρό νιώθω ιδιαίτερα θλιμμένος” κτλ. Θέματα που αφορούν τη σχέση με τον εαυτό ή τη σχέση με τους άλλους δηλαδή. Και μετά ακολουθεί η ερώτηση: “Εσείς είστε ειδική σε αυτά;” Τις περισσότερες φορές, αυτό που κρύβεται πίσω από μία τέτοια ερώτηση είναι αν μπορώ να βοηθήσω, αν είμαι καλή ψυχολόγος, αν θα μπορέσω να τον/την “κάνω καλά”. Ο άνθρωπος εκείνη τη στιγμή θέλει κάποιο είδος καθησυχασμού, ότι δηλαδή είμαι καλή στη δουλειά μου, ότι ξέρω τι κάνω. Μήπως όμως αυτό που θέλει στην ουσία είναι να αναλάβω την ευθύνη της επιλογής του; Το να βρει κάποιος τον κατάλληλο, για τον ίδιο, ψυχολόγο είναι ίσως το ξεκίνημα της ψυχοθεραπείας. Αυτή η επιλογή, πέρα από την όποια κατάρτιση, εμπεριέχει και κάτι δυσκολότερο να οριστεί, τη χημεία. Αν ήθελε κάποιος να εξετάσει τη “χημεία” σε βάθος, σαφώς και θα μπορούσε, απλά δεν είναι ο στόχος του παρόντος κειμένου. Και ο άνθρωπος που απευθύνεται σε κάποιον ψυχοθεραπευτή, έχει να πάρει και την ευθύνη της επιλογής του. Αυτή η ευθύνη είναι μία καλή αρχή. Η συγκεκριμένη ερώτηση λοιπόν δεν είναι πάντα εντελώς “αθώα” και η απάντησή της είναι πολλές φορές πολύπλοκη.
Το ξεκίνημα της ψυχοθεραπείας λοιπόν είναι μία μοναδική ιστορία για κάθε θεραπευόμενο και συχνά δίνει ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τον ίδιο. Κάποιοι πάνε σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας αφού έχουν πάρει συστάσεις, άλλοι επιλέγουν να βρουν μόνοι τους κάποιον από το ίντερνετ. Κάποιοι έχουν κάνει ενδελεχή έλεγχο -στην εποχή του ίντερνετ αυτός ο έλεγχος είναι συχνά διευρυμένος-, ενώ άλλοι θεωρούν ότι αφού πρόκειται για ψυχοθεραπευτή, ο άλλος θα είναι καταρτισμένος, αφού έχει άλλωστε την “ταμπέλα” του ειδικού.
Κάθε θεραπεία επομένως έχει και το δικό της, μοναδικό, ξεκίνημα και τη δική της, συναρπαστική, πορεία.
